Dva dokumentarna filma TVSA iz serijala “Tarih” autorice i urednice Selme Tahirović posvećena su temama vezanim za Historijski arhiv Sarajevo. Prvi film je posvećen isključivo sarajevskom arhivu i arhivskoj službi, dok drugi govori o poznatoj Lauri Papo Bohoreti.
Zahvaljujemo se TVSA i autorici Selmi Tahirović na interesu za naš arhiv i arhivsku građu, te na ustupanju video-materijala.
U prostoru Muzeja Sarajeva u Brusa Bezistanu je jučer, 12. 12. 2013. godine, prigodnom izložbom i potpisivanjem Deklaracije o saradnji obilježen Dan arhivā i arhivske službe BiH.
Gostujuća izložba “Gradovi i trgovišta na hrvatsko-štajerskoj granici” rezultat je dosadašnje saradnje Historijskog arhiva Sarajevo sa šest arhivskih institucija iz Slovenije i Hrvatske (Celje, Ptuj, Maribor, Zagreb, Varaždin, Međimurje).
Izložbu je svečano otvorio ministar kulture i sporta Kantona Sarajevo Ivica Šarić, a prisutnima su se obratili i direktor Historijskog arhiva Sarajevo Haris Zaimović, ravnatelj hrvatskog Državnog arhiva za Međimurje Jurica Cesar, predsjednik Arhivističkog udruženja BiH dr Izet Šabotić, dožupanica županije Međimurske Sandra Herman te veleposlanik Republike Slovenije u BiH nj. e. mr Iztok Grmek.
Svečanom otvaranju izložbe prisustvovali su i zamjenica veleposlanika Republike Hrvatske u BiH Nives Tiganj, te predstavnici arhiva iz gradova Maribora, Celja, Zagreba, Međimurja, Varaždina, Vukovara, Pančeva, Brčkog, Banjaluke, Tuzle, Širokog Brijega, Mostara, Travnika i Sarajeva, kao i predstavnici Arhiva BiH.
Potpisivanjem Deklaracije o saradnji između Historijskog arhiva Sarajeva i Državnog arhiva za Međimurje bit će pospješena dosadašnja saradnja, te će biti pokrenuta realizacija zajedničkih projekata ove dvije arhivske institucije, kao i razmjena informacija, podataka, izložbi i drugog arhivskog gradiva. Deklaraciju o saradnji su potpisali ravnatelj Državnog arhiva za Međimurje Jurica Cesar i direktor Historijskog arhiva Sarajevo Haris Zaimović.
Gradovi, trgovišta i mjesta koja su tema izložbe, također su predstavljena i specifičnim brendovima i priozvodima tih sredina, kao što su hrana, vino, ručni radovi i sl.
ДРУШТВО АРХИВСКИХ РАДНИКА
Конференција
Број: 34/79
Теслић, 15. 6. 1979. године
На основу члана 24. Статута Друштва архивских радника Босне и Херцеговине, а на иницијативу појединих архивā из СРБиХ о проглашењу дана архивā у Босни и Херцеговини, на изборној Конференцији Друштва архивских радника БиХ одржаној у Теслићу 15. јуна 1979. године, донесена је
О Д Л У К А
о проглашењу дана архивā у Босни и Херцеговини
1.
Проглашава се 12. децембар даном архивā у Социјалистичкој Републици Босни и Херцеговини.
2.
Обиљежавање овога значајног датума наше културне историје када је 12. децембра 1947. године основан Архив Босне и Херцеговине, имаће прије свега радни карактер. Друштво архивских радника и архиви организоваће тај дан тако да се јавности истакну резултати које је архивска служба у Босни и Херцеговини постигла у протеклој години. Путем средстава јавног информисања, пригодним публикацијама, изложбама, предавањима, организованим посјетама пионира и омладине архивима и на друге начине приказаће се јавности културне вриједности које архиви чувају и упознати са суштином и друштвеним значајем архивске дјелатности.
3.
Предсједништво Друштва архивских радника БиХ за архивску службу у цјелини, а сваки архив посебно, сачиниће, најдаље до 1. септембра сваке године, програм обиљеђавања дана архивā.
4.
Ова одлука ступа на снагу даном њеног усвајања.
ПРЕДСЈЕДАВАЈУЋИ ПРЕДСЈЕДНИШТВА
Бабић Владимир, с.р.
(Glasnik arhiva i arhivskih radnika Bosne i Hercegovine, br. 18/19, 1978-79)
Arhivska služba Bosne i Hercegovine 12. decembra obilježava 66 godina svog postojanja. Ovo je datum osnivanja Arhiva NR Bosne i Hercegovine (danas Arhiv BiH), a nepunih pola godine poslije formiran je i Arhiv Grada Sarajeva (danas Historijski arhiv Sarajevo). To je bio kamen temeljac za organiziranje arhivske službe i profesionalne arhivske djelatnosti u Bosni i Hercegovini.
Zašto je ovaj datum toliko bitan, društvu u cjelini?Činjenica da se arhivska građa koja se odnosi na cjelokupnu prošlost Bosne i Hercegovine i rad svih njenih institucija više ne čuva samo u arhivima Turske, Austrije, Srbije, Hrvatske, Mađarske, Engleske, Francuske, SAD-a, Njemačke, Rusije i Vatikana, govori o važnoj ideji i odluci da BiH sama skrbi i čuva svoje pisano kulturno-historijsko naslijeđe.
Prije 66 godina bilo je vrijeme sazrijevanja i stasavanja – tada je preuzeta odgovornost za očuvanje bosanskohercegovačke pisane baštine. Stvaranjem arhivske službe Bosne i Hercegovine naša pisana baština ostaje u Sarajevu, Banja Luci, Mostaru, Travniku, Bihaću i Tuzli da svjedoči o našoj prošlosti, odnosno o nama samima. To je vrijeme sazrijevanja ideje bosanskohercegovače državotvornosti i državnosti. To je odluka da se u Bosni i Hercegovini čuva ono što pripada državi i svim njenim građanima.
Živimo u vremenu u kojem je izražena potreba za snažnijim razvojem društvene svijesti o kulturi, njenom značaju za društvo i nas same, za poticanjem naprednijih inicijativa u institucionalnoj i vaninstitucionalnoj sferi kulture, te saradnjom i partnerstvom unutar različitih sektora kulture i društva uopće. Zato je svrsishodno pružati što veći poticaj očuvanju i vrednovanju kulturnog i prirodnog naslijeđa. Također, važno je i postojanje stabilnih, savremenih i kreativnih baštinskih ustanova. Baštinske ustanove/institucije i djelatnosti, između ostalog, značajno učestvuju u procesima socijalizacije i razvijanja identiteta pojedinca i društva.
No, nalazimo se u vremenu u kojem je institucionalni nukleus naše nauke, obrazovanja i kulture – Zemaljski muzej BiH – prestao sa radom. Sudbina Zemaljskog muzeja kao tamni oblak nadvila se nad cjelokupnom institucionalnom kulturom u Bosni i Hercegovini. Suočeni smo, zapravo, s najvećim izazovom: borbom protiv ravnodušnosti i mirenja sa takvim stanjem. No, da li smo u toj borbi već poraženi?
Zapitajmo se zbog čega jedno društvo, zajednica i pojedinac imaju potrebu sjećati se i pamtiti vremena i događaje iz prošlosti. To je ona ista potreba koju čovjek, društvo i zajednica imaju kako bi sigurno hodili kroz sadašnjost i budućnost. Upravo su baštinske institucije i baštinske djelatnosti one koje isijavaju svjetlost na tom putu, a ta svjetlost jeste naše kolektivno i individualno pamćenje.
Nažalost, u današnjoj Bosni i Hercegovini arhivske, muzejske, bibliotečke i srodne baštinske i informacijske ustanove moraju neprestano braniti i obrazlagati razloge zbog kojih su one uopće potrebne društvu i državi. Jedno od najbitnijih načela baštinskih djelatnosti, a time i arhivske, jeste načelo očuvanja kulturne baštine, ali i načelo društvene svrsishodnosti i univerzalnosti informacijsko-baštinskih djelatnosti.
Baštinske ustanove u našoj zemlji nalaze se u izuzetno složenom i specifičnom tranzicijskom procesu koji je neizvjestan iz najmanje dva razloga: prvi je, najblaže rečeno, gubitak želje, odgovornost i sluha za potporu i učešće relevantnih državnih institucija u razvoju i očuvanju baštinskog sektora, a drugi jeste rapidno zaostajanje u materijalnom, tehnološkom, informacijskom i intelektualnom aspektu bosanskohercegovačkih baštinskih ustanova za onima u regiji i Evropi.
Ovaj datum je dobra prilika da se naglasi da je baštinskim institucijama u Bosni i Hercegovini potrebna hitna podrška – prije svega razumijevanje za značaj i potrebe baštinsko-informacijskog sektora – arhiva, biblioteka, muzeja, zavodā za zaštitu kulturno-historijskog i prirodnog naslijeđa i drugih srodnih ustanova.
Neophodno je ići ukorak sa susjedima i Evropom kada je u pitanju informatizacija baštinskog sektora i sve ono što ona podrazumijeva: softverska rješenja, mikrofilmovanje, digitalizacija, e-arhivi, e-biblioteke, e-muzeji, online katalogizacija, dostupnost, zaštita, edukacija, saradnja te praćenje međunarodnih standarda i trendova.
To je diskurs koji struci treba nametnuti baštinska akademska zajednica po pitanju inicijative, projekata i strategija koje se tiču kulturnog, odnosno baštinskog sektora.
Izuzetno je važno tražiti pozitivne primjere u Bosni i Hercegovini, te iste promovirati. Potrebno je mijenjati imidž arhivske djelatnosti u Bosni i Hercegovini, a ovaj proces mora krenuti od ovdašnjih arhiva, odnosno od praksi njihovih djelatnika.
Također, odgovornost djelatnika u kulturno-baštinskim ustanovama prema svom poslu, ustanovi i struci te prema profesionalnoj inicijativi i komunikaciji pitanje je od ključnog značaja. Kvalitetan odnos arhivista i drugih stručnjaka prema ovoj baštinskoj djelatnosti je nešto što valja stalno preispitivati i nadograđivati.Upravo iz tih razloga potrebno je odgovoriti izazovu, pokazati energičnost te crpiti znanja i pozitivna iskustva drugih.
Moramo preuzeti odgovornost i pokazati da smo sposobni za ponovno stasavanje i sazrijevanje, baš kao što su tu odgovornost preuzeli i pokazali naši prethodnici prije 66 godina.
Historijski arhiv Sarajevo
direktor Haris Zaimović
U kulturnoj historiji Bosne i Hercegovine među važne datume pripada i 12. decembar 1947. godine kada je proglašena Uredba o Državnom arhivu Narodne Republike Bosne i Hercegovine i kada je započela organizirana zaštita arhivske građe u Bosni i Hercegovini.
Jasno je da je relativno slaba sačuvanost arhivske građe kao nezaobilaznog historijskog izvora i neprocjenjive kulturne baštine posljedica upravo kasnog osnivanja arhivskih ustanova i uspostave arhivske službe.
Ugledna kanadska arhivistica Barbara Craig izrekla je istinu da “ukoliko nemate ništa na što možete pogledati unatrag s ponosom, nemate ništa u šta bi ste gledali unaprijed s nadom”.
U UNESCO-ovoj deklaraciji iz 1966. Godine stoji: “Svaka kultura ima dostojanstvo i vrijednost koji se moraju poštovati i sačuvati. Svaki narod ima pravo i dužnost da razvija vlastitu kulturu. U toj bogatoj raznovrsnosti i kroz uzajamne utjecaje one se očituju jedna u drugoj. Sve kulture svijeta čine dio naslijeđa koje pripada cijelom čovječanstvu”.
I danas je važno pozvati se na Preporuku Vijeća Evrope R(2000)13 da “razumijevanje novije evropske historije može pridonijeti sprečavanju sukoba”.
Arhivi u Bosni i Hercegovini su uprkos izazovima, iskušenjima i nedaćama učinili da kroz profesionalna dostignuća dobiju pečat zrelosti i izrastu u ugledne institucije kulturnog i znanstvenog života u Bosni i Hercegovini.
Nije nimalo lako dati odgovor na pitanje šta nije dobro u našoj arhivskoj službi, a “biti arhivist, znači nositi zvanje u društvu nepoznato, često nezahvalno, nepriznato i pocijenjeno”, kako zapisa mladi kolega dr. Andrej Rodinis, stoga je potrebna neka vrsta obnove i svestranog angažovanja, kako bi arhivi postali ustanove vrijedne poštovanja.
I ovaj 12. decembar dočekujemo s nadom i radošću.
Direktor Arhiva BiH
Mr Šaban Zahirović
Povodom obilježavanja Dana arhivske djelatnosti u BiH, Historijski arhiv Sarajevo će postaviti gostujuću zajedničku izložbu arhiva
“GRADOVI I TRGOVIŠTA NA HRVATSKO-ŠTAJERSKOJ GRANICI”
Izložba će biti svečano otvorena u Muzeju Sarajeva (Brusa Bezistan), Abadžiluk 10, u četvrtak, 12. decembra 2013. godine s početkom u 14 sati.
Radujemo se Vašem dolasku!
Kratki film BHT1 o našem arhivskom tehničaru Irfanu Đeševiću sada možete pogledati i na našem webu. Irfan je angažiran na poslovima u Historijskom arhivu Sarajevo i Kinoteci BiH, što ga čini jedinstvenim po obavljanju specifičnih poslova u domenu očuvanja kulturnohistorijske baštine.
Od 21. do 27. oktobra 2013. godine, u organizaciji Međunarodnog instituta za arhivske nauke u Trstu i Mariboru (IIAS T/M – International Institute for Archival Science of Trieste and Maribor) uz saradnju Centralne evropske inicijative (CEI), Državnog arhiva u Trstu, Javne agencije za istraživačku djelatnost Republike Slovenije i Ministarstva za kulturu Italije održani su IIAS autumn archival school 2013. – profesionalni trening kurs o pitanjima vezanih za tematiku Istorija arhiva i arhivske nauke od 1950. godine do danas i Komunikacija mladih generacija i ustanova zaštite kulturne baštine, te 23. International Archival Day (23. Međunarodni arhivski dan).
Predavanja na konferenciji pratili su i arhivisti polaznici 7 IIAS Jesenje arhivske škole, a ispred Historijskog arhiva Sarajevo, arhivsku školu pohađala je Aleksandra Pijuk-Pejčić.
Učešće u školi je uzelo 29 polaznika iz 13 zemalja i to iz: Bosne i Hercegovine, Hrvatske, Estonije, Mađarske, Italije, Makedonije, Crne Gore, Omana, Rumunije, Rusije, Srbije, Slovenije i Ukrajine.
Na konferenciji upriličenoj povodom 23. Međunarodnog arhivskog dana (23. International Archival Day), učešće su uzeli predstavnici 26 zemalja: Barbadosa, Austrije, Bosne i Hercegovine, Bjelorusije, Estonije, Indije, Italije, Makedonije, Južne Afrike, Mađarske, Malezije , Poljske, Njemačke, Rumunije, Rusije, SAD, Slovačke, Slovenije, Hrvatske, Srbije, Crne Gore, Ukrajine, Francuske, Češke Republike, Čilea i Španije.
Poslije konferencije, polaznici 7 IIAS Jesenje arhivske škole pratili su predavanja koja su održavana u prostorijama Državnog arhiva Trst i prostorijama Univeriziteta u Trstu, a predavači su bili: dr Giulia Barrera, dr Francis Gabara, dr Miroslav Novak, dr Mariello Guercio, mr Antonio Monteduro, dr Helina Tennasilm i mr Zdenka Semlic Rajh.
U prepunoj “Bosanskoj sobi” Centra za kulturu Narodnog univerziteta Konjic jučer je, u okviru manifestacije “Večeri duhovne muzike islama” održana promocija izdanja Historijskog arhiva Sarajevo “Nove kajde za stare sevdalinke Mustafe Mulalića” autora Sejdalije Gušića.
Publici su se obratili organizator manifestacije Benjamin Mušinović, te promotori: direktor Historijskog arhiva Sarajevo Haris Zaimović, direktor Muzeja Sarajevo Amra Madžarević i arhivski savjetnik mr Sejdalija Gušić.
Promociju je uveličao bosanskohercegovački interpretator sevdaha i sazlija Avdo Lemeš, performansom na tradicionalnom instrumentu sazu.
Zahvaljujemo g. Vehidu Šišiću na ustupljenim fotografijama.
Centar za kulturu Narodnog univerziteta Konjic, KUU “Sejfullah” Konjic i Omladinski krug Medžlisa IZ-a Konjic organizuju manifestaciju “Večeri duhovne muzike islama”, koja će biti održana od 4. X do 23. XI 2013. godine u Konjicu.
U sklopu manifestacije će direktor HAS-a Haris Zaimović, arhivski savjetnik Sejdalija Gušić i direktor Muzeja Sarajevo Amra Madžarević promovirati knjigu “Nove kajde za stare sevdalinke Mustafe Mulalića”.
